Tahukah anda? Menurut statistik Jabatan Alam Sekitar (JAS), anggaran sisa elektronik pada 2010 yang merangkumi barangan televisyen, komputer dan bateri yang boleh dicas semula adalah sebanyak 459,762 tan metrik, 2011 (463,866); 2012 (509,684); 2013 (542,420); 2014 (621,673); 2015 (680,963); 2016 (706,853); 2017 (715,852); 2018 (764,957); 2019 (813,340) dan pada 2020 ia terus meningkat kepada 832,692 tan metrik.
Dengan jumlah yang semakin meningkat saban tahun, kaedah kitar semula adalah antara cara terbaik untuk mengurus sisa elektronik termasuk alat peranti.
Ini kerana alat peranti lazimnya diperbuat daripada pelbagai jenis bahan daripada logam, plastik, mineral dan bahan kimia toksik seperti kromium, merkuri, kadmium, plumbum, beryllium, phthalates, polyvinyl chlorides (PVC), bromin dan antimoni.
Oleh itu, tempat atau pusat pengumpulan khas sisa elektronik termasuk alat peranti diwajibkan mempunyai peralatan, infrastruktur dan sistem yang dapat memastikan tiada pencemaran berlaku sebelum ia dibawa ke tempat kitar semula atau tempat pelupusan yang khusus.
Kaedah kitar semula adalah bagi memastikan sisa elektronik ini dapat dilupuskan dengan kaedah yang betul, mengelakkan pencemaran yang boleh mendatangkan kesan kepada kesihatan manusia dan alam sekitar di samping memberi manfaat ekonomi dan sosial.
#SWCorp #KPKT #PDKN2022 #SWCorpBersamamu
SUMBER: PERBADANAN PENGURUSAN SISA PEPEJAL DAN PEMBERSIHAN AWAM – SWCORP
Artikel/Berita Terkini
ISU PADI DAN BERAS NEGARA: DI MANA PENGHUJUNGNYA?
Maklumat Lanjut
‘𝐌𝐚𝐥𝐚𝐲𝐬𝐢𝐚 𝐌𝐀𝐃𝐀𝐍𝐈: 𝐑𝐚𝐤𝐲𝐚𝐭 𝐃𝐢𝐬𝐚𝐧𝐭𝐮𝐧𝐢’ TEMA SAMBUTAN HARI KEBANGSAAN DAN HARI MALAYSIA (HKHM) 2025
Maklumat Lanjut
AKSI INTIM DI MEDIA SOSIAL: MENGAUT UNTUNG ATAU MEMPERJUDIKAN MARUAH BANGSA?
Maklumat Lanjut
